Tenis jest złożonym i wymagającym fizycznie sportem. Może przyczyniać się do różnych urazów zarówno kończyn górnych jak i kończyn dolnych. Urazy kończyny górnej pojawiają się najczęściej z powodu powtarzających się przeciążeń tkanek miękkich. Urazy w obrębie kończyny górnej możemy podzielić na:

Urazy w obrębie stawu łokciowego:

Zapalenie nadkłykcia bocznego tzw. łokieć tenisisty. Badania epidemiologiczne podają, że ponad 50% tenisistów doznaje objawów bólowych bocznej części stawu łokciowego. Powstaje on na skutek przeciążenia mięśni prostowników nadgarstka podczas uderzeń backhand’em. Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego najczęściej występuje na skutek tendinopatii , czyli przeciążenia ścięgna mięśnia nawrotnego obłego i zginacza promieniowego nadgarstka. Jak podaje literatura, występuje w około 10-20% przypadków, na skutek powtarzającego się ekscentrycznego obciążenia mięśni zginaczy i pronatorów przedramienia.

Urazy barku:

Urazy przeciążeniowe barku stanowią około 4-17% wszystkich tenisowych kontuzji. Uszkodzenie obrąbka jak i uszkodzenie stożka rotatorów jest powszechnym urazem u sportowców wykonujących powtarzające ruchy kończyną górną nad głową. Najbardziej narażonym miejscem na uszkodzenie obrąbka jest jego górna przednio-tylna część (SLAP). Najczęściej dochodzi do strzępienia lub rozdarcia w miejscu przyczepu ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Uszkodzenie stożka rotatorów często występuje na skutek wysokoenergetycznych, powtarzających się obciążeń stawu ramiennego, które mogą powodować naderwania lub strzępienia ścięgien mięśni stożka rotatorów.

Urazy w obrębie nadgarstka:

Najczęściej uszkodzenie mięśnia prostownika łokciowego nadgarstka podczas uderzenia forehand’em, gdzie moc uderzenia pochodzi z samego nadgarstka i przedramienia, a powinna z nóg i tułowia przy stabilnym nadgarstku. Kontuzje powstają również przy luźnym trzymaniu nadgarstka podczas odbicia piłki lecącej z dużą prędkością. Czasem zdarza się złamanie w obrębie nadgarstka podczas upadku i podparcia się ręką o podłoże.

 

Odpowiednie przygotowanie do treningu jest kluczowe – pozwala nie tylko uniknąć kontuzji, ale także skupić się na konkretnych potrzebach, które będą pozwalały na progres w treningu. Niezwykle istotna jest rozgrzewka. Rozgrzane mięśnie i ścięgna są bardziej ukrwione i elastyczne, a więc mniej podatne na urazy. Poza treningami na korcie ważne są ćwiczenia  symetrycznie  wzmacniające wszystkie mięśnie, czyli z ciężarkami, z taśmami, czy na urządzeniach siłowni, oraz stretching rozciągający i uelastyczniający mięśnie.

Warto również od czasu do czasu udać się do fizjoterapeuty, który technikami manualnymi zlikwiduje dysbalans mięśni, czyli zróżnicowane ich napięcie w związku z tym, że w tenisie zawsze mamy rękę dominującą, w której trzymamy rakietę, oraz bardziej zaangażowane w pracę taśmy mięśniowe.

Stała opieka wykwalifikowanego fizjoterapeuty również zabezpieczy osobę uprawiającą ten sport przed kontuzjami.